[149] Tak blisko... - Tammara Webber

Tytuł: Tak blisko...

Tytuł oryginału: Easy

Autor: Tammara Webber

Wydawnictwo: Jaguar

Liczba stron: 336

Życie przypomina wieżę z klocków. Ludzie układają je sobie kawałek po kawałku i pracują nad nim przez długie lata. A wystarczy jeden wadliwy element, zły ruch i wszystko staje się ruiną. A człowiek? Musi znosić te niepowodzenia. Załamać się, albo wyjść z tego silniejszym. Spróbować jeszcze raz. I znowu. Aż do skutku. Aż do sięgnięcia po szczęście. 

Życie Jacqueline można uznać za udane. A przynajmniej do chwili, gdy rzucił ją chłopak. Wtedy wszystko zaczęło się sypać. Któregoś wieczoru po imprezie została zaatakowana, ale Lucas zupełnie przypadkowo staje się jej wybawcą, a z czasem kimś więcej. Jednak oboje mają tajemnice, z którymi nie mogą sobie poradzić. Dręcząca przeszłość, niepewna teraźniejszość i przyszłość, która może być ich wyborem. Ale jaka będzie ich decyzja?

„Miłość nie jest brakiem logiki

Jest logiką sprawdzoną i udowodnioną

Podgrzaną i wygiętą tak, by wpasowała się 

W kontury serca”.

źródło

Słyszałam wiele o twórczości Tammary Webber. Mnóstwo czytelników zachwyca się jej książkami i byłam ciekawa, czy rzeczywiście jest taka dobra, jak o niej mówią. Dlatego też z wielką chęcią zabrałam się za Tak blisko... Tyle, że jednak mnie nie porwała. 

Starałam się, ale nie potrafiłam dojrzeć, co w niej takiego wyjątkowego. Schemat powielany już mnóstwo razy: chłopak z trudną przeszłością, cierpiąca dziewczyna, zakazana miłość. To historia taka jak inne, tyle, że autorka zabarwiła ją jeszcze dodając motyw prześladowań i gwałtu. 

Bohaterowie byli całkiem dobrze wykreowani. To zdecydowany plus. Ale jakoś z żadnym nie potrafiłam się utożsamić. Jedynie losy Lucasa dały mi nieco do myślenia. Przeszedł przez prawdziwe piekło, które u większości ludzi wywołałoby traumę do końca życia. Jednak ona starał się żyć dalej. I wtedy pojawiła się Jacqueline, która go odmieniła. Była zwykłą dziewczyną, która zmagała się z problemami codziennego życia i usilnie wierzyła w lepszą przyszłość, nawet po toksycznym związku, który zostawiła za sobą. 

„Kiedy rozpada się jakiś związek, ludziom wydaje się, że muszą dokonać wyboru. Taka już ludzka natura”.

Najważniejszą rolę w tej książce pełniły uczucia. Obserwowałam, jak zarówno Lucas, jak i Jacqueline zaczynają czuć do siebie nawzajem coś więcej. Widać było, że oboje potrzebują miłości i podpory, jaką była ukochana osoba. Jednak wcale nie mieli tak łatwo. Autorka ciągle rzucała im kłody pod nogi i momentami wydawało się, że ich więź po prostu nie przetrwa. Ale potęga miłości czasami może okazać się zaskakująca. 

Podsumowując, Tak blisko... to opowieść o trudnej miłości i poszukiwaniu wewnętrznej siły. To historia miłosna o ludziach, których życie nie oszczędzało. Dużo osób ją chwaliło, ale ja nie rozumiem jej fenomenu. Dla mnie okazała się dosyć przeciętna. W literaturze mamy wiele podobnych książek. Może po prostu za dużo od niej oczekiwałam. W każdym razie, nie jest to żadne wybitne dzieło. Jest lekka i przyjemna, nic poza tym. Może umilić letnie dni, ale nie radzę wymagać od niej zbyt wiele.

„Przyznanie się do błędu i przeprosiny są cenne i wartościowe, ale czasami przychodzą zbyt późno”.

Moja ocena: 5/10