[183] Potomkowie – Tosca Lee

Tytuł: Potomkowie

Tytuł oryginału: The Progeny 

Autor: Tosca Lee

Wydawnictwo: IUVI

Liczba stron: 392

Pamięć jest czymś niesamowicie cennym. Pełna marzeń, wspomnień, ludzi zdarzeń, które tworzą każdego człowieka. Co jeśli w pewnej chwili wszystko zostałoby utracone? Cała przeszłość, zdobyte doświadczenie, własna tożsamość... Niełatwo jest od zera zacząć zapisywać karty własnego życia. Ale czy naprawdę istnieje coś aż tak ważnego, że warto pogrzebać wszystkie minione lata i pozwolić umrzeć dawnej osobowości? 

Emily nagle budzi się w obcym pomieszczeniu i nie pamięta żadnego szczegółu ze swojego życia. Ma tylko liścik do niej samej, który napisała przed wymazaniem pamięci. Dziewczyna musi zacząć wszytko od nowa. Ale wtedy pojawia się tajemniczy nieznajomy i twierdzi, że ściga ją zabójca, bo jest potomkinią Krwawej Hrabiny, jednej z największych morderczyń w dziejach historii. Ale to dopiero początek... Co jeszcze kryje przeszłość Emily? Czy uda jej się odkryć całą prawdę nim będzie zbyt późno? 

„Lubimy myśleć, że poznajemy ludzi. W istocie poznajemy tylko ich historie”. 

Wersja angielska

Wielu czytelników od dawna wyczekiwało tej książki. Do mojej listy must have wprawdzie nie należała, jednakże zaintrygował mnie jej opis i zapragnęłam poznać historię Emily, która szczerze powiedziawszy nawet nią nie była. 

Pojawił się motyw tabuli rasy, czyli tak zwanej czystej karty. Główna bohaterka została zmuszona do zaczęcia wszystkiego od nowa, a jej stare życie było skomplikowaną zagadką. W powieści panowała aura tajemniczości. Ciężko było odróżnić prawdę od fikcji, a do tego dochodziła walka z uciekającym czasem i igranie z losem. 

Warte uwagi jest z pewnością to, że pojawiały się elementy historyczne. Została przedstawiona historia rodu Batorych, potomków Krwawej Hrabiny, która w przeszłości terroryzowała i zabijała niewinnych ludzi. Pewnym zaskoczeniem dla mnie było to, że pojawiło się kilka polskich akcentów, których nie oczekiwałam po zagranicznej powieści. 

Bohaterowie zostali całkiem dobrze wykreowani. Audra była silną i odważną osobą. Nie wahała się wymazać własnej pamięci, aby chronić coś o wiele ważniejszego. W rezultacie jej życie zaczęło przypominać jeden wielki chaos – nieznane twarze, zapomniane zdarzenia, wyblakłe uczucia... Spodobało mi się to, że wszystko zostało odkrywane stopniowo, a Audra odzyskiwała swoją dawną osobowość, powoli poznając prawdę.

„Co dzień kocham cię mocniej. Kiedy będziesz dziś zasypiać, pomyśl, że jutro będziesz jeszcze bardziej kochana”. 

Istotną rolę pełnili również towarzysze młodej kobiety – silnie związany z nią Luka, czy Claudia i Piotrek, przybrane rodzeństwo, które nie odstępowało się o krok. Wszyscy razem byli zamieszani w sprawę rodu Batorych i bez przerwy się narażali. Autorka ciągle rzucała im kłody pod nogi, coraz bardziej wplątując ich w sieć intryg. 

Podsumowując, Potomkowie to wciągająca opowieść o walce z przeszłością i własnym przeznaczeniem. Nie brak w niej akcji i zgrabnie utkanych intryg. Nie jest to może wybitna książka, w niektórych momentach może się ciągnąć, jednakże kończy się w takiej scenie, że po prostu trzeba poznać kontynuację. Ciekawy był również wątek historyczny – wspomniana została Elżbieta Batory i jej potomkowie. Myślę, że powinna spodobać się fanom lekkich młodzieżówek, a także każdemu, kto szuka czegoś mało wymagającego. 

„Słowa są wieczne. Chwile – ulotne”.

Moja ocena:  7/10

Za możliwość poznania historii Audry dziękuję Wydawnictwu IUVI.