[58] Powód by oddychać - Rebecca Donovan

Tytuł: Powód by oddychać

Tytuł oryginału: Reason to breathe

Autor:  Rebecca Donovan

Wydawnictwo:  Feeria

Liczba stron: 496

By żyć, trzeba mieć dla kogo. Każdy oddech jest przeznaczony dla konkretnych osób. Bez tego... czy jest sens istnieć? Czy można żyć tylko dla siebie, bez bliskich osób, które wspomogą w trudnych chwilach, wywołają uśmiecha na twarzy? Prędzej wszyscy poumieraliby z samotności. Żyjemy po coś i dla kogoś. Mamy swój powód by oddychać. A jaki jest Twój? 

Emma Thompson nie jest zwykłą nastolatką, chociaż wszystko na to wskazuje. Zawsze wtapia się w tło, nigdy nie jest w centrum uwagi. Nie dopuszcza do siebie nikogo, oprócz swojej najlepszej przyjaciółki. W ten sposób próbuje ukryć swoją tajemnicę. Wyzwiska, przemoc zarówno fizyczna i psychiczna to tylko niewielka część tego, co musi znosić Emma. Jedynym, czego pragnie, to wyrwać się z tego piekła jakim jest dla niej dom Carol. Tylko szkoła jest dla niej chwilą wytchnienia, gdzie nie musi znosić pogardliwych spojrzeń ciotki. Ale i tam wszystko zaczyna się walić. Ktoś inny chce się do niej zbliżyć, a dziewczyna musi zrobić wszystko, by do tego nie dopuścić. Nie może ryzykować i pozwolić, by ktoś odkrył prawdę o jej życiu. Tyle, że to wcale nie jest proste. Witaj w rzeczywistości, gdzie każdy oddech jest jest wyzwaniem, a cierpienie nie ustaje. Czy nawet tu jest miejsce na miłość? 

"W rozrachunku między miłością a stratą to miłość popychała mnie do walki o to, by... oddychać."

Tyle już pochwał słyszałam o tej książce, naczytałam się wiele pozytywnych recenzji, więc sama zachciałam ją przeczytać. Muszę przyznać, że dość długo czekała na mojej półce, a teraz żałuję, że wcześniej się za nią nie zabrałam, bo okazała się lepsza, niż przypuszczałam. 

Przemoc domowa to to temat, który niezbyt często jest poruszany w powieściach YA. Uważam, że powinien być podejmowany częściej ze względu na to, jak wiele młodych osób zmaga się z czymś takim. Autorka otwarcie ukazuje przemoc. Dokładnie opisuje to, w jaki sposób ciotka Carol znęca się nad Emmą, co jest według mnie bardzo dobrym posunięciem. Te sceny uświadamiają nam, zwykłym czytelnikom, że przemoc domowa wcale nie jest błahostką i może prowadzić do wielu uszczerbków na zdrowiu, a nawet do śmierci. 

Nie do końca zrozumiałam tok myślenia głównej bohaterki. Mianowicie nie chciała wiązać się z żadnym chłopakiem i (UWAGA  SPOJLER) odrzucała tego, który chciał się do niej zbliżyć (choć go bardzo lubiła) i nagle zaczęła chodzić z jakimś innym. A gdzie jej wcześniejsze postanowienia? Nie rozumiem tego. (KONIEC SPOJLERA) Albo jej ciągłe udawanie, że nic się nie stało dla dobra dzieci. Czy taka matka z psychopatycznymi skłonnościami mogłaby dobrze wychować dzieci? O tym chyba nikt nie pomyślał. 

Jeśli chodzi o pozostałe postacie, to były lepiej wykreowane niż główna bohaterka. Od pierwszej chwili polubiłam Evana, który był miły i chciał jak najlepiej dla Emmy. A momentalnie zbliżał się do ideału chłopaka... Natomiast Carol była tak dwulicowa, jak tylko się dało. Autorka świetnie pokazała jej charakter. W jednej chwili kipiała nienawiścią do Emmy, w drugiej natomiast robiła słodkie uśmiechy do Leyli i Jacka. Czasami jej zachowanie mnie przerażało. Przez całą książkę zastanawiałam się, jaki to kolejny sposób wymyśli by dręczyć Emmę...

"Był jak haust rześkiego powietrza po gwałtownej burzy, która przeszła nade mną, pozostawiając w sercu bolesne rany".

Książkę pomimo dość dużej objętości czytało się bardzo szybko. Wciągnęłam się w losy Emmy i ciężko było mi się oderwać nawet na chwilę, bo byłam ciekawa, jak ta dziewczyna poradzi sobie z przemocą i oczywiście Evanem. Wciąż w głowie miałam myśli typu: 'Co jeśli Carol się o tym dowie?' Miałam nadzieję, że Evan zmieni coś w życiu Emmy, że miłość ja wspomoże. A jak się to wszytko potoczyło, to już musicie dowiedzieć się sami. 

Podsumowując, Powód by oddychać to wyjątkowa opowieść o pierwszej miłości nastolatki z bagażem ciężkich przeżyć. Porusza istotne tematy takie jak przemoc domowa, obok której nie można przejść obojętnie. Lekki język autorki sprawia, że czyta się ją szybko, pomimo dużej objętości. Na pewno spodoba się czytelnikom, którzy szukają czegoś wciągającego  i życiowego. Jest przeznaczona dla nastolatków, ale myślę, że nawet starsi znajdą w niej coś dla siebie, ponieważ Emma zmaga się z problemami, których nie jeden dorosły nie byłby w stanie pokonać. Naprawdę polecam! 

"To ona pozwoliła mi żyć, a nie tylko trwać. Mobilizowała mnie do działania; udowadniała, że jestem silniejsza, niż myślałam. Goiła moje rany i zaleczała blizny. Dawała mi wiarę, że mogę sięgać wyżej niż czubek własnej głowy. Szukałam jej w ciemności, tęskniąc za ukojeniem, lecz odkrywałam jedynie, że jestem sama."

Moja ocena: 8/10