[130] Korytarzem w mrok - Lois Duncan

Tytuł: Korytarzem w mrok

Tytuł oryginału: Down A Dark Hall

Autor: Lois Duncan

Wydawnictwo: Czarna Owca

Liczba stron: 200

Strach to wielki wróg. Oplata swoimi nićmi i sprawia, że nie jesteśmy w stanie racjonalnie myśleć. Paraliżuje i przeszkadza w podejmowaniu jakichkolwiek decyzji. Strach jest silnym przeciwnikiem. Mało kto potrafi oprzeć się mu za każdym razem. Człowiek jest pełen lęków i ukrytych koszmarów. A jakie są Twoje? 

Kit jest zwykłą dziewczyną pragnącą dostać się do nowej szkoły. Jednak po przejściu egzaminów okazuje się, że jej wybitna przyjaciółka nie została przyjęta, a ona owszem, chociaż jeśli chodzi o naukę, to jest dosyć przeciętna. Ale Blackwood to nie jest normalna szkoła. Jej korytarze są pełne mroku i tajemnic. A sam budynek jest bardzo stary. Wkrótce z Kit i innymi uczennicami zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Co kryje szkoła i jej nauczyciele? Jaki jest jej prawdziwy cel? 

źródło

Do tej książki przyciągnął mnie opis i tekst z tyłu okładki głoszący, że przez tę książkę będę spać przy zapalonym świetle. Chciałam przeczytać coś, co wywoła u mnie dreszczyk emocji i co najważniejsze – zdoła choć trochę przestraszyć.

Oczywiście cała powieść jest utrzymana w mrocznych klimatach. Mamy tam stary dom na odludziu, niepokojące zachowanie otaczających ludzi, czy chociażby zjawy. Jednak czegoś mi tam brakowało. Fabuła była nieco przewidywalna, a ja widywałam już straszniejsze rzeczy, niż te, które działy się w Korytarzem w mrok. Momentami miałam wrażenie, że wszystko szło zbyt szybko i łatwo. Szczególnie na końcu. Miałam ochotę zapytać Ale jak to? Tak po prostu? Może to wina tego, że książka jest niewielkich rozmiarów. Ma zaledwie 200 stron. Ale jednak końcówka zostawiła we mnie pewien niedosyt. Akcja urwała się w jednej chwili, a ja chętnie dowiedziałabym się co dalej z tą mroczną historią. 

Jeśli chodzi o bohaterów, to byli całkiem dobrze wykreowani. Kit była postacią, która miała głowę na karku. Była czujna i od razu uświadomiła sobie, że coś jest nie tak. Dzięki temu była zdolna stawić czoła trudnym sytuacjom. Wielowarstwową postacią była dyrektorka Blackwood. Miała swoje dwie strony. Tą, którą pokazywała wszystkim w około, oraz drugą – nieco szaloną. To osoba, której nie powinno się ufać.I szczerze współczułam Julesowi takiej matki. Była jednym z głównych czarnych charakterów, ze zjawami pragnącymi wykorzystać uczennice na czele. 

Podsumowując, Korytarzem w mrok to powieść, w której kryje się nie jedna tajemnica. Jest pełna duchów i paranormalnych zdarzeń. To nawet dobra książka, ale jakoś nie potrafiła mnie zachwycić. Myślę, że autorka spokojnie mogłaby wyciągnąć jeszcze sto stron. Ale jednego nie można jej odmówić: intrygującego klimatu pełnego mroku. Z tym autorka akurat dobrze wypadła. Nad resztą mogłaby troszkę popracować. Jeśli ktoś lubi motyw nawiedzonych szkół to można przeczytać. Ale nie jest to nic wybitnego.

Moja ocena: 6/10

Za możliwość poznania historii Blackwood dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca.