[129] Malfetto. Mroczne Piętno - Marie Lu

Tytuł: Malfetto. Mroczne Piętno

Tytuł oryginału: The Young Elites

Autor: Marie Lu

Wydawnictwo: Zielona Sowa

Liczba stron: 380

Zamknij oczy. Odetnij się od otaczającej cię rzeczywistości i poczuj, jak Twoje serce ogarnia mrok. Dostrzegasz ten przypływ energii? Wiatr szalejący wokół Ciebie? Moc, którą niemalże możesz dotknąć? To właśnie czyni Cię odmieńcem. Odstajesz od reszty. Nie należysz do tego świata. Jesteś mrokiem. Jesteś ciemnością. Jesteś malfetto. 

Adelina przetrwała zarazę, która wybiła znaczną część ludności. Ale uniknięcie śmieci miało swoją cenę. Dziewczyna straciła jedno oko, a jej włosy stały się całkowicie srebrne. Została naznaczona. Od tego czasu jej życie stało się nie do zniesienia. Była odrzucana i uważana za hańbę. Jednak pojawiły się pogłoski, że niektórzy uzyskali niezwykle potężne umiejętności. A wtedy zaczyna być jeszcze gorzej. Pewne okoliczności sprawiają, że Adelina zostaje skazana na śmierć. Ale wtedy na swojej drodze spotyka Bractwo Sztyletu. Jak potoczą się losy Adeliny?

„Zaufanie to chwila, kiedy spadamy na dno otchłani, a mimo to łapiemy się za ręce”.

źródło

Marie Lu należy do lubianych przeze mnie autorów. Po fantastycznej trylogii Legenda zapragnęłam przeczytać pozostałe jej książki i bardzo się ucieszyłam, gdy okazało się że zostanie wydane Malfetto.

Już od samego początku zostałam wciągnięta w mroczne realia renesansowych Włoch. Działo się to po zarazie, która spustoszyła znaczną część krain. W książce panował niesamowity klimat. Tajemniczy, intrygujący. Z każdą kolejną przewracaną kartką zagłębiałam się w ten jakże odmienny świat, gdzie ludzkie serca otaczała ciemność. 

Zwykle jest tak, że ci dobrzy ludzie stają przeciwko złym. Ale tu główna bohaterka sama była czarnym charakterem. Była niebezpieczna i miała skłonności do popadania w gniew. W jej wnętrzu tłumiło się mnóstwo negatywnych emocji, takich jak chociażby strach, czy nienawiść. A na dodatek jej moce były dosyć nietypowe, ale wprost idealnie pasowały do jej charakteru. 

Natomiast umiejętności Enzo, były zbyt gorące jak na jego osobowość, że tak to ujmę. W dosłownym znaczeniu. Był wyrachowany i poważny. Sprawiał wrażenie, jakby w ogóle nie miał uczuć. Jednak posiadał pewną delikatność, która ukazywała się niezwykle rzadko, ale wciąż czyniła go nieco ludzkim. Właśnie to mnie do niego tak ciągnęło i sprawiało, że sama miałam ochotę odkrywać jego wnętrze.

„Nie ma sensu wierzyć w to, co się widzi, jeśli widzi się tylko to, w co się wierzy”.

Bardzo spodobała mi się relacja pomiędzy wyżej wymienioną dwójką postaci. Z wielką ciekawością obserwowałam powoli zmieniające się stosunki pomiędzy nimi. Doszłam do wniosku, że świetnie do siebie pasowali. Tyle, że ta końcówka całkowicie mnie dobiła. Kompletnie nie spodziewałam się tego, co autorka zrobiła i byłam porządnie zaskoczona. Czytałam ten fragment kilka razy, bo nie mogłam przyjść do świadomości tego, co się zdarzyło. 

Podsumowując, Malfetto. Mroczne Piętno to opowieść pełna akcji i niesamowitego klimatu. Autorka porzuciła schematyczność i napisała książkę z punktu widzenia czarnego charakteru. Trzeba przyznać, że ma smykałkę do tworzenia nietypowych postaci, bo Adelina mocno się wyróżniała. Chociażby tym, że jej serce było ogarnięte mrokiem. Całość bardzo przypadła do gustu i po prostu muszę sięgnąć po kolejny tom. Polecam ją osobom szukającym czegoś nowego, a także fanom autorki. Ta tajemnicza rzeczywistość z pewnością oczaruje nie jednego czytelnika!

„Miłość oznacza lęk. Jesteś przerażony, że coś złego może się stać tym, których kochasz. Pomyśl o różnych możliwościach. Czy strach nie zaciska dłoni na twym sercu przy każdej myśli? To, przyjacielu, oznacza miłość. Miłość więzi nas wszystkich, bo nie można kochać bez strachu”.

Moja ocena:  8/10