[110] Jutro. Nie ma już żadnych zasad – John Marsden

Tytuł: Jutro. Nie ma już żadnych zasad

Tytuł oryginału: Tomorrow, When the War Began

Autor: John Marsden

Wydawnictwo: Znak  Literanova

Liczba stron: 272

Jutro. Jedno słowo, zaledwie pięć liter. Niby nieznaczne nic. Jak mały oddech, pojedyncze uderzenie serca. Ale dla nas, zwykłych ludzi jutro jest tajemnicą. Bo nigdy nie wiadomo, co wydarzy się następnego dnia. Po prostu nie da się tego przewiedzieć. Jutro możemy znaleźć miłość. Jutro możemy zginąć. Może być też tak, że nie wydarzy się nic nadzwyczajnego i będzie to kolejny, szary dzień. Ale możliwe też, że jutro wybuchnie wojna... 

Ellie wraz z grupką przyjaciół wybrała się na wyprawę do Piekła – dzikiego i niedostępnego dla ludzi miejsca w górach. Ta wycieczka miała być próbą ich przyjaźni. Tylko oni w całkowitej głuszy bez dorosłych i nieproszonych gości. Ale to, co zastali po powrocie, sprawiło, że doznali szoku. Znaleźli martwe zwierzęta, a po mieszkańcach miasteczka nie było ani śladu. Wszyscy zniknęli. Okazało się, że podczas ich wyprawy wybuchła wojna, a teraz nie istnieją już żadne zasady. Nastolatkowie muszą przetrwać w nowym świecie i nauczyć się żyć w strachu. Czy zdołają przetrwać?

„Pośród śmierci nadal żyjemy”.

Wersja angielska

Od dawna planowałam zapoznać się z tą serią. Kilka osób bardzo mi ją polecało, więc gdy znalazłam w bibliotece pierwszą część, od razu ją zabrałam. Na początku czułam lekki niepokój. Wszystko, co się tam wydarzyło było tak niecodzienne, że byłam mocno zaintrygowana. Ale na pierwszych stronach akcja strasznie się wlekła, dopiero tak gdzieś w połowie zaczęło robić się ciekawiej. 

W książce dominował motyw przetrwania w zupełnie nowym świecie ogarniętym żądzą władzy i zniszczenia. Bohaterowie musieli nauczyć się żyć od nowa i każdego dnia walczyć o swoje życie. Została opisana okrutna rzeczywistość, na dodatek oczami zwykłej dziewczyny, kompletnie nie przygotowanej na wybuch wojny. Zniknęli dorośli i pozostali mieszkańcy. Wszyscy z wyjątkiem grupki nastolatków, mogących liczyć jedynie na siebie. Całość została zapisana lekkim i prostym językiem, ale jednak mimo wszystko było kilka momentów, gdzie czytało mi się dosyć opornie. 

Bohaterów było wielu, każdy o odmiennym charakterze. Ale pod wpływem wojny zaszły w nich znaczne zmiany. Każdy z nich musiał pokonać w sobie strach i stać się silnym i przetrzymać najgorsze chwile. Najbardziej polubiłam Homera. Pomijając jego interesujące imię, spodobało mi się to, że potrafił zachować zimną krew. To on przeszedł największą metamorfozę. Nie miał zbyt dobrej opinii, ale nagle stał się najbardziej rozsądnym człowiekiem w zespole. Miał w sobie coś takiego, co sprawiło, że polubiłam go już od pierwszego spotkania. Jeśli chodzi o Ellie, czyli narratorkę całej powieści, to jakoś nie wywarła na mnie zbyt dobrego wrażenia. Zwykle jest tak, że lubię głównych bohaterów, ale akurat ta była jakaś taka nijaka. Mam nadzieję, że poprawi się to w kolejnej części.

„Lepiej kochać i stracić, niż nie kochać nigdy”.

Oczywiście nie mogło zabraknąć wątku romantycznego. Podczas takich dramatycznych przeżyć często wychodzą na jaw głęboko skrywane uczucia. Niektóre związki były już od samego początku, a część dopiero zaczęła się rozwijać. Z całej grupy tylko dwie osoby nie były w nikim zakochane. Ale zobaczymy co będzie w kolejnych częściach, jestem ciekawa, jak autor zadecyduje się to dalej ciągnąć. 

Podsumowując, Jutro to niepokojąca opowieść o przyjaźni i przetrwaniu w świecie ogarniętym wojną. Jest w niej akcja, miłość i przyjaźń. Nie brakuje też desperackich prób walki o życie i własną wolność. Na początku ciężko był się wciągnąć, dopiero potem było lepiej. To moje klimaty, ale akurat ta historia okazała się dosyć średnia. Nic poza tym. Ale spróbuję dać tej książce drugą szansę i sięgnę po kolejny tom z nadzieją, że będzie o wiele lepiej.

„Nie, piekło nie ma nic wspólnego z miejscami – piekło wiąże się z ludźmi. Może to ludzie są piekłem”.

Moja ocena: 6/10